Старонка:Усім патроху… (1930).pdf/39

Гэта старонка не была вычытаная

Зазьвінела у кішэні —
У аднэй ня зьмесьціш жмені!

А што здарылась далей,
Не згадаем — ей-жа-ей!
Бо усякі пэвен з нас:
Ў цеплай хаце Апанас,
Малачко для дзетак ёсьць
І на сьвята ў крупнік косьць!
У Ігната-ж у хляве
Мо‘ карова не раве
Па калені у балоце,
Як мурашка ў тым асоце!

Гэтак думаецца ўсім,
Але гэта ня зусім:
Ня туды загналі клін
І ня ў той папалі млын.
А што вышла — паглядзеце
І належна рассудзеце!

Як прыехаў Апанас
І Ігнат з сельгасу,
Дык насмажылі каўбас
І прыдбалі „квасу“!

Дый ня квасу — першаку!
Ў шэсьцьдзесят тралесаў…
(Глумяць бульбу і муку
На пацеху бесу!).

А як высах самакат,
Накуплялі горкай,