— Патрабуем вызваленьня! пранеслася ў натаўпе і адгукнулася водгульлем.
— Помста тыранам!
— Прэч самадзяржаўе! — не супакойваўся натаўп.
Нехта выстраліў…
Стоячыя ля прамоўцы — Рэўчыка — шэрагі рабочых хістануліся ў бакі.
Куля коннага жандара нацэліла ў твар Рэўчыка. Ён хістануўся наўзьніч, яго падхапілі.
— Першая ахвяра рэволюцыі, — ціха прагаварыў нейкі стары барадаты рабочы.
Першая ахвяра зрабіла на натаўп уплаў.
Гучна неслася:
|
Вы жертвою пали… |
А натаўп, абкружаны коннай поліцыяй, нярухома стаяў ля дому губарнатара, патрабуючы вызваленьня арыштаваных рэволюцыянэраў і апавяшчэньня маніфэсту.
Адчувалася духота, сьпякота, чакалі губарнатара.
А ў канцылярыі губарнатар дыктаваў:
|
Полная забастовка. Двухтысячная толпа осаждает мой дом, требуя освобождения арестованных. Ожидаю распоряжений. Губернатор Курлов. |
Пачалося 18 кастрычніка…
