Старонка:У прасторы (1926).pdf/35

Гэта старонка не была вычытаная

адбіць ў народа гэты хвартух — сьцяг пакуты́.
І быў ён адабраны…
Але патрабаваў яго народ
у цара
назад і дабіваўся
сваёй крывёй і целам, і імкненьнем…
А цар схаваў яго.
І даў быў новы сьцяг,
заместа зрэб‘я — аксаміт;
крыві заместа — золота на ім…
Народ ня ўзяў яго
Народ змагаўся ўжо з каронай, тронам
і дзяржаваю Аллона…
Гады-ж ішлі, ішлі вякі,
тысячалецьці йшлі…
Народ змагаўся…
І скінулі агіднага Аллона.
І кавалі — народ — узялі ўладу.
І тое, што ўвабрана пры цары у золата было
— разапранулі.
і хвартух з зрэб‘я ў крыві кавальскай
сягонешні
угледзёў
сьвет…
Эмблемай вольнасьці
сягоньня
астаўся хвартух кавалёвы той,
што быў эмблемаю змаганьня і пакуты пры
цары…
І вырас той народ;
І сьвет вялікі быў.