ідзем браць развод! Паглядзім! — супакоіўшыся крыху, адказала Параска.
Пашлі!
Развод узялі ў той-жа дзень.
Пасьля разводу Параска атрымала зноў сваё прозьвішча — Буханец.
Ішлі да дому моўчкі.
Недажатае гоня пацягнула да сябе Параску, яна пашла канчаць яе, — Ігнат-жа пашоў да суседзяў….............
Вечарэла. Прышла Параска да хаты. Тыц у дзьверы, а яны на зашчэпцы.
Зноў залілася сьлязьмі Параска.
А Ігнат п‘яны праз акно:
— Ідзі, куды хочаш. Ты мне ня жонка.
Так і ня пусьціў.
По-начы кінулася Параска пяхотай у Раённы Выканаўчы Камітэт.
Шмат ісьці прышлося… вёрст з дваццаць.
Але да раніцы прышла.
Там, у Райвыканкоме, далі ёй раду падаць заяву аб выдзеле з гаспадаркі Ігната, на які яна атрымала права сваёй дваццаці гадовай працай.
Заяву падала.
Доўга чакаць ня прышлося. Па пастанове Раённай Зямельнай Камісіі яна па суду атрымала выдзел — чатыры дзесяціны зямлі.
