Гэта старонка не была вычытаная
Яблыкі, тарты,
Абаранак гладкі,
Пернік залаты.
Я стаю на полі.
Сонца нада мной.
Бачу — гурбы солі,
Нібы снег зімой.
Соль плыве з-за гая,
Сыплецца з высот.
Солі набіраю
Поўны, поўны рот.
Чую з-за кургана
Крыкі леснікоў:
«Гэта соль для пана,
Для яго быкоў!»
«Выплюнь! Выплюнь! Выплюнь!» —
Нібы індыкі. —
«Бізуноў усыплем.
Ах, такі-сякі!
Ціха, сын батрачы!
Ціха! Не скаголь!»
Соль плюю і плачу:
