Гэта старонка не была вычытаная
Думы акружылі,
Як пчаліны рой.
Маці сына туліць
Да сваіх грудзей.
«Ой, заб’е татулю
Панскі ліхадзей…
Што-ж мы, сірацінка,
Будзема рабіць?
Бедны мой хлапчынка,
Як цяпер нам жыць?
Доля нам благая
Выпала, сынок.
Нават белка тая
Мае свой куток,
Нават плоткі норкі
Маюць у вадзе.
Толькі нам так горка,
Толькі мы ў бядзе.
Хоць кідайся у студню
На чужой мяжы.
Гэтак, сынку, нудна…
Што рабіць, скажы?
