Старонка:Хлопчык з-пад Гродна (1940).pdf/28

Гэта старонка не была вычытаная

Смаліць сонца ўлетку,
Маразы — зімой.
Буры. Навальніцы.
Гудам бор гудзе.
Дзе-ж нам прытуліцца?
Прытуліцца дзе?
Мокрыя ў нас торбы.
Дождж імжыць, імжыць.
Спіны нізка горбім.
Хочацца нам жыць…
Чую нейкі гоман.
Бачу я садок.
Дах. На даху — комін.
З коміна — дымок.
Мо’ канец пакутам
Хоць на дзень адзін?
Рушылі на хутар
Матынька і сын.
Нас туды не звалі,
Жыў там злы кулак.
Што-ж… На нас кавалі
Страшных трох сабак.