Старонка:Хлопчык з-пад Гродна (1940).pdf/31

Гэта старонка не была вычытаная

Часта ў чыстым полі
Маці кажа мне:
«Мы, сынок, на волі,
Тата-ж — у турме.
Б’юць яго ў цямніцы,
Ці хаця жыве?..»
Тата родны сніцца,
Ён мяне заве:
«Прыхадзі да таты,
Сынку, прыхадзі!
На акно, на краты,
Родны, паглядзі.
Бедны мой хлапчына,
Бедны мой сынок…
Каты разлучылі
Нас, мой Ігнасёк».
Я ва сне, як сокал,
Шпарка мчуся ўдаль.
Я лячу высока —
Хтосьці крыллі даў.
Чую спеў жалейкі
Недзе між зарніц,