Гэта старонка не была вычытаная
Бізуном сячы.
Плач і стогн з-за кратаў
Глушаць ціш начы.
Там-жа бацька недзе
Томіцца, не спіць.
Пэўна ў ціхай крыўдзе
На сцяну глядзіць.
Трэба штосьці вязню,
Бацьку, панясці.
Мы ў балоце вязнем,
Цяжка нам брысці.
Маці моліць, просіць:
«Сынку, не марудзь!»
Пад акном галосіць —
Сцёрты грош даюць.
Грошык ты бляшаны,
Змочаны слязой,
Соллю ты на раны,
Ліхам над бядой.
Дзесяць абаранкаў,
Яблычкаў штук сем,
Нават масла шклянку
