Старонка:Хлопчык з-пад Гродна (1940).pdf/37

Гэта старонка не была вычытаная

Снег блішчыць змурудам
Дзіўным на зямлі.
Гукі нейкім цудам
Знекуль прыплылі.
Песня хоць здалёку —
Нам тут весялей.
Недзе загалёкаў
П’яны дабрадзей.
Снежная імгліца
Водзіць карагод.
Ну і весяліцца
Ў холадзе народ!
Чуе маці глуха,
Вецер шум нагнаў.
Прастудзіла вуха
Ўвосені яна.
Хтосьці гукнуў недзе —
Рэха ў пустырах.
Мы на гукі выйдзем,
Вылезем на шлях.
Раптам сціхла песня.
Сціхла… Што за цуд?