Старонка:Хлопчык з-пад Гродна (1940).pdf/71

Гэта старонка не была вычытаная

Доўга ходзім, бродзім,
Папараць шуршыць.
Хтосьці спеў заводзіць,
То дзяркач крычыць.
Білі слізкім крыллем
Кажаны у твар.
Ваўчаняты вылі,
Шапацеў гушчар.
Цёмна і вільготна
Між густых кустоў.
Мы прайшлі балотам
Можа крокаў сто.
Аб траву-драцянку
Рукі я калю.
Яма ці зямлянка —
Бачу ўпершыню.
Мы палезлі ў яму,
Цёмна ў глыбіні.
Сыплюцца над намі
Камячкі зямлі.
Вось мы ў падзямеллі.
Бор над галавой.