Гэта старонка не была вычытаная
Жвава, зграбна скачуць
Зайцамі ў кусты.
Вось павісла шабля
На круку-суку,
Пісталецік зграбны
Топіцца ў пяску.
А жаўнераў роты
Унь ідуць дамоў.
Біцца ёсць ахвота
Ды супроць паноў.
«На канфедэратку! —
Кажа з іх адзін. —
Дай мне шапку-латку,
Дай мне шапку-блін».
«Во, цягні патроны!
Карабін бяры!
Воўк стары ў пагонах
Тоіцца ў бары.
Маю ў Мінску брата.
Брат мой большэвік.
А завуць Ігнатам,
Прозвішча — Кулік.
