Прынёс Каін ахвяру Богу жытам. Ня прыняў Бог, пагрэбаваў нячыстым, бо Каін зарадзіўся Ў грасе, дзеля таго ня прыняў Бог яго дароў. Авель-жа прынёс дары тукам (жырам) авечак сваіх; зьвярнуў увагу Бог на дары і ўзяў. За гэта зрабіўся ворагам Каін Авелю і забіў яго. І ляжаў (Авель) непахаваны 30 гадоў; быў ён першы мярцьвец на зямлі. Адам-жа і Ева не дамысьліліся, дзе яго падзець, і хадзілі над ім. І відзіў Адам у ластавак: адна памёрла, а другая пахавала яе. А відзеўшы тое, пахавалі Авеля, і скончыўся плач.
|}
З Апокрыфу „Як хадзіла Багародзіца па муках“.
І оувіде с(вя)тая древо железно, (імеюшчь отраслі і ветвіе железны), і вьршіе ветвія того імеяше оуды железны, і бяше тоу вісяшчых’ множьство моужь і жень за языкы. і відевші с(вя)тая прослезі ся і в’просі Міхаіла: „Кто сі соуть, что лі Сгрешеніе іх’?“. І реч архістратіг: „Се соуть клеветьніці, с’вадьніці і еже разлучіша брата от брата і моуже от жен’ своіх“… |
І ўвідзела Сьвятая дрэва зялезнае, маючае адросткі і гальлё зялезнае, і вярхушкі гальля таго мелі канцы зялезныя, і было тут вісячых множства мужоў і жон за языкі. І відзеўшы Сьвятая прасьлязілася і спыталася ў Міхаіла: „Хто яны і за якія грахі?“ І кажаць архістратыг: „Гэта маніўшыя на другіх, зводнікі і тыя, што разлучылі брата з братам і мужоў з жонкамі сваімі“. |
„Пчала“.
Кнігы, бчела. речі і мудросі… … Плутарх’ рече. Ні болнаго можеть ізлечіті кровать злата. ні несмысленому пользуеть слава і богатьство… … І сократ рече. Нікому-же в напасті не поносі… … Платон. Сладко слушаті правды. глаголаті же право луче неже слышаті. … епікур рече. Сміреная душа славою ослабіся. … Соломон. Іже ся утвержаеть лжею. тот пасеть ветры… |
Кнігі „Пчала“, гутаркі і мудрасьці… Плутарх кажаць: хворага ня можа вылячыць залаты ложак, дурному ня дасьць рады слава і багацьце. І Сакрат кажаць: не ганьбуй нікога, хто ў бядзе. Платон: салодка слухаць праўду, але гаварыць яе лепей, чымся слухаць. Эпікур кажаць: сьціплая душа аслабляецца славаю. Саламон: хто мацуецца маною, той пасьціць ветры. |
