Пілі бацькі і дзяды,
І мы ступім ў іх сьляды:
Яны гора не знавалі,
Гарэлку добра сьцябалі.
Чалом, Грышка! Чалом, Дзёма!
Чалом, Кузьма! Заві Пахома!
Чаго яшчэ будзем чакаць?
Пара гарэлку піць, скакаць.
Памаўчы лепш, не варыся,
З намі йдзі скакаць, Марыся!
Замаўчы й ты, Сялівон!
Не замоўчыш, пойдзеш вон!
Дзядзька сядзіць, піпку курыць;
П’ець гарэлку, вачмі жмурыць,
А дзядзіна не ўважаець,
Цалком чарачкі глытаець.
Саўка скачаць, пішаць, пышаць,
Умарыўся, ледва дышаць.
Барыс — строгі целялёг,
Ўпіўшыся, пад лаўку лёг.
На ліха вось тут аканом
Уляцеў, награнуў з бізуном.
............
Рассыпалісь ўсе нашы розна,
Куды папала, куды можна.
Адзін схаваўся быў пад стол, —
Яго аконам за хахол.
|}
З гутаркі „У паноў ніхто бяз спросу“…
У паноў ніхто бяз спросу |