поэзія да гэтай пары не зьяўляецца сталым, выразна выявіўшымся кірункам у беларускай літаратуры. Да апошняга моманту ў ёй пераважную ролю граюць народніцкія сялянскія мотывы. Але, паколькі і на Беларусі ёсьць дробныя фабрычныя прадпрыемствы, і ў беларускай літаратуры пад уплывам кастрычнікавай рэволюцыі заўважваецца магутны рух у бок пролетарскай поэзіі, і ў беларускім пісьменстве знаходзяць сабе месца, калі і ня ўсе, то хоць нtкаторыя элемэнты пролетарскай поэзіі.
Найбольш выдатным прадстаўніком пролетарскай музы ў беларускай літаратуры зьяўляецца поэта Цішка Гартны.
Творчасьць Гартнага вызначаецца рознастайнасьцю, але галоўны лейт-мотыў яе зазначае сам поэта ў вершы „Неба і зямля“.
|
Хоць чароўна ты, геба, ўсяды, |
Гэта жыцьцё, якое кіпіць бурным руччом, і становіць сабою галоўную тэму творчасьці нашага песьняра. Яго ня вабяць да сябе надземныя высі, для яго прынадна сама зямля з яе радасьцямі і горам. Адсюль выцякае яскрава рэалістычны характар творчасьці Цішкі Гартнага.
У гэтых адносінах заслужвае ўвагі ўжо самая назва апошняга зборніка лірычных твораў беларускага поэты — „Песьні працы і змаганьня“. Запраўды, праца і змаганьне становіць галоўныя мотывы лірыкі Цішкі Гартнага.
Мотывы працы ў гэтай лірыцы цесна злучаюцца з мотывамі аўтобіографічнымі. Сам рабочы, прайшоўшы цяжкую
