ганорнай дзяўчыне кавалера адбіваць!.. Ён абецаўся, што скоро ўжо запаведзі выйдуць, а я ўжо і пярсьцёнікі купіла, і белую спадніцу да шлюбу сабе пашыла, — а яна тут лезе са сваімі ахамі! Фі! фі! сорамна! не маладая ўжо, ужо трэба толькі Богу маліцца, а не аб каханьні думаць.
Уршуля (я. в.). Ах! ах! ах!..
Мар’янна. Вось цяпер табе і „ах!“
Чутно званок за сцэнай.
Мар’янна. Ай-ай! Мусіць ужо граф вярнуўся! Трэба ўцякаць…
Уршуля. Што вы кажыце? Запраўдны граф прыйшоў?.. Ох, Божа мой! Уцякаю… Дзе мой капялюш? (выбягае ў дзьверы направа).
Зьява 5.
Мацальскі. Ах, Божа мой! Скандал! Пан прыйшоў!.. (бяжыць па ўсходах на гару і чэзьне).
Пасьля за сцэнай чутно тузаніну і голас Гаўдэнта: «Я пытаюся, дзе мая жонка?..»
Зьява 6.
Гаўдэнт і Мацальскі
(ўбягаюць).
Мацальскі (ўцякае ад Гаўдэнта, трымаючыся рукамі за твар).