МЫ ВЕЧНА ІМКНЁМСЯ
Мы вечна імкнёмся да зораў, у высь, прыходзім, а думка ўсё далей імкнецца, і добра, што шчасьця ніяк не злавіць, — бо радасьць пры шчасьці ня радуе сэрца.
