Старонка:Як вясну гукалі (1927).pdf/76

ПРА КВЕТКУ „БРАТ-СЯСТРА“

„Ой, на Івана раным-рана
Будуць дзеўкі краскі рваць…
Будуць дзеўкі краскі рваць —
Нас з табою ўспамінаць“…
З народнай песьні

∗
∗     ∗

…Пад жалейку берасьцяную пастуха-лерніка ў жоўта-лістым гаі, пад шэпт расы-красы, калі хмель на тычынах павіваецца — у народзе кажуць песьні-легенды, перажыткі — казкі.

І народам пераказываюцца тыя паданьні:

пра кветкі купальскія,
пра жыта ядранае,
пра дробныя людзкія сьлёзы
і гора палыновае…

І разносіць буй-вецер па Беларускіх абшарах і перажыткі людзкога жыцьця, а журавы нясуць іх у далячынь-вырай.

— Беларусь!

Беларусь мая песенна-казачная, ты губляеш-раскідваеш свае пялёсткі ў рытмах новага —

буйна-квяцістага,
гулка-звоннага жыцьця!