Гэта старонка не была вычытаная
Трашчэў агонь — тлелі думкі.
Вячэрні змрок з туманам даўно падняўся з па-над вёскі, а адтуль няслася песьня — шырокая, неабдымная, як гэта неба…
Жыцьцё і песьні!..
І тады, неяк рытмічна ўспомнілася „вясковая праўда“ аб тым, як склалася песьня…