|
Цягнецца, пляцецца
Падарожны ў даль, —
Няма дзе падзецца,
Душу муча жаль.
Ношка за плячыма,
Кіёк у руках,
Сінцы пад вачыма,
Млявасьць у нагах.
Чакае з трывогай
Ночкі, летніх бур;
Сьцелецца дарога,
Як вясковы шнур.
Па бакох бярозкі —
Прысады стаяць,
Далей — поле, вёскі
Водныя відаць.
Там — плех сенажаткі,
Пасевы, папар;
Там, як бабкі, хаткі
Селі ў доўгі шар;
Там снуе араты
З крывуляй-сахой;
Там — смычок зубаты
Скача над ральлёй;
Там ходзіць скацінка,
Авечка бляе,
Там градкі дзяўчынка
Поле ды пяе.
Бача падарожны,
Бача гэта ўсё,
Думкаю трывожнай
Маркоціць жыцьцё.
|
