Гэта старонка не была вычытаная
Гэй, вы, хаткі, поле!
Вы, людцы мае!
Гэй, ты, доля, доля,
Дзе ласкі твае?
Мільёны загонаў
Зямелькі ляжыць,
Хацінак мільёны
На зямлі стаіць.
Чаму-ж мне, калецы,
Лета ці зіма,
Чаму-ж мне падзецца
Няма дзе, няма?
......
Цягнецца, пляцецца
Падарожны ў даль;
Сэрца плача, рвецца,
Душу муча жаль.
|}
