Гэта старонка не была вычытаная
Кепска, эй, кепска
Жыці ў няволі,
Ня лепей жыці,
Як няма долі.
Гэткія думкі
Мучаць старога…
Бедны, гаротны, —
Шкода такога.
Каля хацінкі-ж
Вецер заводзе:
Знай ты, няшчасны,
Стужа надходзе.
Знай ты, няшчасны,
Знай ты, убогі,
Будзеш марозіць
Рукі і ногі.
Да места возік
Дроў будзеш везьці,
Сівер табою
Будзе ўсё трэсьці.
Будзеш калеці
Ночкай у полі,
Каб здабыць дзеткам
Хлеба, круп, солі.
Вушы скастнеюць,
Плечы спацеюць,
Ногі у лапцях
Акачанеюць.
Будзеш ты сеяць
Сьлёзы па полю
Дый праклінаці
Горкую долю.
І змучан гэтак
Працай, марозам,
Знойдзеш магілу
Недзе пад возам.
|}
