Гэта старонка не была вычытаная
І сьлёзы ліліся,
І песьні зьвінелі,
Малойцавы грудзі
Туліла ў пасьцелі;
Ды ўсё-ж праляцела,
Як яснай маланкай;
Сьпяць думкі і песьні,
Ў магіле сьпіць Янка.
Эй, моладасьць-радасьць
Мінула ўдалая!
А старасьць-няўдаласьць
Ніяк ня мінае.
І кепска бабульцы:
Сівая, худая,
Брак сіл працаваці,
Дык зёлкі зьбірае.
Нясе іх да Менску,
На рынку садзіцца,
Збывае і вуча,
Як трэба лячыцца.
А можа паможа
Душы хоць адной дзе,
І праца бабулькі
На марна ня пойдзе.
|}