Гэта старонка не была вычытаная
Неспакойна з сілай двойнай
Песень гул памкнуў,
І ўвесь гэты рой расьпеты
Рукі працягнуў.
Дыдак густа й хлеба лусты
Сыпяцца, прычом
Вазам з хлебам — за што трэба
Маліцца дзядом.
Час праходзе… Годзе, годзе
Глядзець на полк наш!
Пайшлі людзі, што-та будзе, —
Кончыўся кірмаш.
З торбай кажны, з думкай важнай:
„Ці дзе больш дадуць“,
Даўным сьледам дзед за дзедам
З кірмашу ідуць.
|}
