Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 1.pdf/172

Гэта старонка не была вычытаная

НА ЖАЛЕЙЦЫ

(З польскага. М. Канапніцкай)

Ой, чаму мглой палі росы
Халоднай,
Калі я голы і босы
Й галодны?
Ці-ж ня досыць, што мы плачам
З нядолі,
А йшчэ гэта ночка сыпе
Сьлёз болей?

Ой, каб зрэнкаю, здаецца,
Саколяй,
Зьлічыў, колькі сьлёз ліецца
На поле, —
Страх было-бы з сяўбы гэтай
Жаць жніва,
Бо сноп кожны быў крывавы-б
На дзіва!

Ўзыйдзе сонца, пусьце косы
Зьмянліве,
На лугочках вып‘е росы
Й на ніве,
Але высушыць сьлёз мора
Ці-ж можа?
Хіба сьвет увесь запаліш,
Мой божа!