Гэта старонка была вычытаная
За сьвіньмі ды за сахою
Будуць пхнуцца дні;
Сьпі, пакуль ты ня слугою,
Люлі, люлі, сьпі!
Хлеба, грошы ты слугою
Мала будзеш мець,
Аплявухаў-жа затое
Ня будуць жалець.
Крывёй вочы заліюцца,
Ты-ж працуй, цярпі!
Сьпі, пакуль ня зьдзекуюцца,
Люлі, люлі, сьпі!
З часам пойдзеш у салдаты —
Слуга ўжо цару,
За трыццатую ад хаты
Загоняць гару.
На вайне-ж, як забіяка,
Паліеш крыві,
Сьпі, пакуль ты не ваяка,
Люлі, люлі, сьпі!
Дамоў вернешся да бацькі,
Бацька бедзен сам,
Пойдзеш зноў на хлеб батрацкі
Служыці панам.
Штось ня ўгодзіш, пан багаты
Гікне: вон ідзі!
Сьпі, пакуль ня гоняць з хаты,
Люлі, люлі, сьпі!
Ты-ж ня рынешся ў канаву
З гора ды з бяды, —
Красьці выўчышся на славу,
Пан будзеш тады…
