Гэта старонка не была вычытаная
Панічу з паненкай,
З багатай Амэляй,
Ужо рукі хусткай
Ксёндз вяжа ў касьцеле.
Панічова-ж любка,
Марыся ўдалая,
На прылёты бусла
Сьлёзна паглядае.
Марыся, Марыся!
Галоўкі ня чухай, —
Ня слухала маці,
Бабкі цяпер слухай.
|}
