ЧАРЫ
Покі Юрка ня меў чына, Быў нішто сабе дзяціна, Пасуседзку ў сваёй хаце Жыў з людзьмі і керзаў лапці.
Зьбеглі годы чарадою — Ён сягоньня старшынёю, І братом з сваёй-жа вёскі Падбівае ўжо падноскі.
