Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/193

Гэта старонка была вычытаная

МІКІТА

Якія — старыя, ці новыя? старыя во дзе — у гэтых портфэльчыках.

(Паказвае на прынесеныя к таму часу ГАНУЛЯЙ портфэлі).

НАЧАЛЬНІК

Старыя потым раскумекаем, — давайце новыя.

МІКІТА

(пакапаўшыся ў кішэнях і за пазухай, набок)

Оей! Оей! Польскі дакумэнт трэба паказваць. Каб я лепей скрозь дна праваліўся! (Дастаўшы дакумэнт з-за пазухі, да НАЧАЛЬНІКА). Во ён гэты, меджду протчым, дакумэнт. (Набок). Каб яго калядны пярун спаліў!

НАЧАЛЬНІК

(разглядаючы дакумэнт)

Польскі?

МІКІТА

Зусім польскі і з усіх бакоў польскі. (Набок). Каб яго за Буг вынесла, меджду протчым!

НАЧАЛЬНІК

Хто можа прачытаць?

СЬПІЧЫНІ

Пазвольце, таварыш, я прачытаю. (Чытае). „Оказіцель нінейшэго Нікіціуш Зносіловскі служы пшы Комісарыяце поліцыі мяста Мінска, яко доносіцель“.

МІКІТА

„Яко розносіцель“, Гэнрых Мотавіч!

СЬПІЧЫНІ

Паложым, ня „яко розносіцель“, а „яко доносіцель“, — чорнае на белым стаіць.

НАЧАЛЬНІК

Ператлумачце дакумэнт.

СЬПІЧЫНІ

„Паказчык гэтага, Нікіцій Зносілов, служыць у Менскім Камісарыяце поліцыі даношчыкам“.