ПРАНЦІСЬ
Глупства, вось-цо-да. Собственно, закушу, закушу. (Да ГАСЬЦЕЙ). А вы, пане дабрудзею, забаўляйцеся, пакуль гаспадар вон з хаты ня гоне, вось-цо-да.
ПАЎЛІНКА
(да Адольфа)
Можа, пан Адольф, сьпяеце нам што-колечы? Я чула, што вельмі пекны голас маеце?
АДОЛЬФ
(астанаўліваючыся)
Э-э! які там пекны! Ось так сабе! Канешне, лепшы, як у іншых.
КОЛЬКІ ГАЛАСОЎ
Дык проша сьпець. Мы ўсе просім.
АДОЛЬФ
Калі ўжо так пекна просіце, дык можна. А якую-ж бы панна Паўлінка хацела?
ПАЎЛІНКА
А ўсё роўна, хоць якую! Ну, якая лепей у пана Адольфа выходзе.
АДОЛЬФ
|
Плывае голэмбі, |
ПАЎЛІНКА
А такі-ж нічога ня будзе.
АДЗІН З ГАСЬЦЕЙ
Ці-ж гэта „голэмбі“ плываюць, а „лабэндзі“ лятаюць?!
АДОЛЬФ
Ну, калі перабіваеце, дык саўсім ня буду пець.
