ПАЎЛІНКА
Ну, дык хай музыкі на адходнае хоць марша зайграюць, каб весялей усім сьнілася і каб моцна, моцна ўсім спалася.
СЬЦЯПАН
А гэта ня шкодзіць (Да МУЗЫКАЎ). Што-ж, каханенькія, родненькія, зайграйце, калі ласка, яшчэ што-колечы на адходнае дарагім госьцікам, а там дзьве дзюркі ў носе і сканчылося. (МУЗЫКІ іграюць марш. ГОСЬЦІ адзяваюцца, адвітваюцца і выходзяць, за імі — МУЗЫКІ).
ЗЬЯВА V
ПАЎЛІНКА — АДОЛЬФ — СЬЦЯПАН — АЛЬЖБЕТА — ПРАНЦІСЬ і АГАТА
СЬЦЯПАН
Вось і пацішэла трохі ў нашай хаце, няма ўжо каму скакаці.
ПРАНЦІСЬ
Собственно, глупства, вось-цо-да. Было шумна, пане дабрудзею, і будзе шумна!
АГАТА
А так, так, тудэма-сюдэма, як будзе вясельле ў Паўлінкі.
ПАЎЛІНКА
Э-э, майго вясельля ніколі ня будзе, значыцца, і шумна ня будзе!
АДОЛЬФ
Ці-ж у бацькоў маладога, паненка, думаеце, ня хваце на вясельле?
ПАЎЛІНКА
Хваце, ня хваце, а такі вясельля майго ніхто ня ўбача…
СЬЦЯПАН
Гэта, каханенькая, родненькая, пабачым. Яшчэ я на тое ёсьць, і ў сваёй хаце гаспадар, а ня госьць! Жыта повен аруд і сала не адзін пуд.
