Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/289

Гэта старонка была вычытаная

ПАЛАНЕЯ

(у бок)

Ну, дзякуй богу, не я адна набралася граху!

ТРАХІМ

(у бок)

Эгэ! значыцца і мая Даміцэля не без таго, што і я? (Да ПАЛАНЕІ). Хадзі, кумка, пагасьці трохі ў мяне! Ужо твой недзе падзеўся, калі тут быў сягоньня.

ПАЛАНЕЯ

А чорт яго бяры, калі ён пусьціўся ў бадзяцкую скуру і дома не начуе!

ТРАХІМ

Ціха, ціха, кума! Лепей не ўспамінай! Вось садзіся, ды вып‘ем па чарачцы. (Дастае поўквартоўку й частуюцца з ПАЛАНЕЯЙ. МАЦЕЙКА з КАЦЯРЫНКАЙ у старане між сабою жартуюць).

ПАЛАНЕЯ

І собіла-ж куму ў нашу хату забрацца?

ТРАХІМ

Так, так! Але і куме надало упусьціць мяне?

ПАЛАНЕЯ

Як гэта вышла — розуму я ня прыстаўлю?

ТРАХІМ

І я, хоць ня з дурнога заводу, але нічога ня ўкемлю.

МАЦЕЙКА

Адным словам, без поўкварты не разьбярэш. Ха-ха-ха!

ПАЛАНЕЯ

(да Мацейкі)

А да цябе, поўкварта, калі ня п'юць, то і не кажы „здароў будзь“.

ТРАХІМ

Затое-ж, кумка, будзь здарова!

ПАЛАНЕЯ

На здароўе, кумок, на здароўе! (Выпіваюць).