Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/290

Гэта старонка была вычытаная

ТРАХІМ

А цяпер можа паскачам, кумка? Мацейка пайграе нам.

ПАЛАНЕЯ

Ды ужо-ж, кумок!.. Ці за адну вагу вісець ці за две — адна ласка. (Да МАЦЕЙКІ).Іграй, Мацейка!

МАЦЕЙКА

Мамка, як ня стыдна? Гэта-ж ужо мне з Кацярынкай лепей уходзе, як табе з дзядзькам…

ТРАХІМ

Не тваё дзела, блазьнюк! Іграй, калі кажуць! Бач ты яго, як разласаваўся да Кацярынкі!

МАЦЕЙКА

Ну, ужо буду! А што йграць?

ПАЛАНЕЯ

Рэж лявоніху!

МАЦЕЙКА

(у бок)

Папілі салодкую гарэлку, а цяпер і вясельле ім іграй. (Іграе лявоніху, а ТРАХІМ з ПАЛАНЕЯЙ скачуць).

Ой, Лявоніха, Лявона мая!
Несалоная капуста твая!
Ліха мачыха на пасынка была,
Несалоную капусту дала;
А пасынка дык і чорт не бярэ,
Несалоную капусту жара!

ЗЬЯВА VІІ

ТЫЯ-Ж — МАКСІМ — ДАМІЦЭЛЯ

ДАМІЦЭЛЯ

(кідаючыся з мешалкай да танцуючых)

А гэта што такія за гоцы ў маёй хаце?

ТРАХІМ І ПАЛАНЕЯ

(пакідаючы гульню)

Мы… мы… так сабе… паскакаць хацелі!..