Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/208

Гэта старонка не была вычытаная

СЦЭНА ПЯТАЯ

ТЫЯ-Ж, НЕКАЛЬКІ ГАСЬЦЕЙ, СТОЛЬНІК і ЗОФ‘Я

Януш бяжыць ім на спатканьне і кажа, што Галька вар'ятка.

ГАЛЬКА

звольна ўстаючы

Сьпеў

Паціхеньку, памаленьку
Затуманіў галубочка!
Паціхеньку, памаленьку
Затуманіў сакаленьку!
Стуманіў яго!


ЗОФ‘Я, СТОЛЬНІК, ДЗЕМБА і ХОР

Дзіўна нейка дзеўка,
Смутна яе сьпеўка!
Выйсьці загадалі,
А пяе ўсё далей —
І ëй хоць-бы што!

ЁНТАК

з папярэднімі

Бедна, бедна дзеўка!
Смутна твая сьпеўка
Сэрца не разбудзіць.
Шчасьлівыя людзі
Любяць толькі сьмех!

ЗОФ‘Я

ўважна прыглядаючыся да Януша, які неспакойна глядзіць на Гальку

Выгнаць загадай!

ЯНУШ

Адварочваецца да Галькі і дае знак рукой Дзембе

ДЗЕМБА

да Галькі і Ёнтка

Пашлі адсюль!