Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 6.pdf/138

Гэта старонка была вычытаная

Ты выбар будзеш мець тугі
Між двух мужоў Лунянкі мілай…
Вайдан завецца той другі,
А род вядзе свой ад Гасьцілаў.

Ён служыць Пяруну душой,
Ён продкаў веры не зганьбіць.

ХОР

Хто мае слух, хай чуе той,
Хто мае вочы, хай глядзіць.

БАЙМІР

Браты і сёстры, клічу вас
На сьведкі сьведчыць гэты раз;
Няўзіра праўду кажа тут,
Двух іх — Вайдан і Зямігуд
Маёй Лунянцы зложаць дар
Багатых скрынь і сэрцаў жар.
Чый будзе верх, хто будзе зяць —
Яшчэ ня час гадаць, казаць!
Магутна сіла пярунова,
Яна тут скажа сваё слова.
Яшчэ да вечара далёка,
Яшчэ ня дрэме сонца вока.
Разьвесім думак чорных хмару,
Пайдзем чыніць багам ахвяру.
За мной кажэце загавор —
Заклён, праклён на чорны бор,
На блудны яр, на скрутны вір,
Увысь і ўнізь, уздоўж і ўшыр.

ХОР

З палёў, з лясоў, з далін і гор,
У косах сонц, у кветках зор,
У горкі сум, у шчыры сьмех
Ідзем, брыдзем шукаць пацех.