Гэта старонка не была вычытаная
Чыста ў яго, чыста —
Лад вядзе стары;
Лому, гною кучы,
Хоць ты падбяры.
З гноем пад нагамі.
Граблі, вілы, крук,
Пад вакном у лужы
Рыецца парсюк.
Рыцьвіны ды ямы
Па дзядзінцы скрозь,
Ажно калі глянеш
Разьбірае млось.
Сам ён непамыты
Лета і зіму, —
Дзедаў дзед ня мыўся,
Дык чаму-ж яму?..
Статак яго, статак,
Не знайсьці нідзе:
З поля і на поле
Чуць ідзе-брыдзе.
Конь сьляпы, з ахватам,
Ходзіць, абыяк,
Есьць адна карова
І ў таей кільчак.
Кашаль сьвіньню душыць,
Ног ня ўзьніме кныр,
„Матылі“ ў авечак —
Круцяцца, як вір.
Вылезла ў ягняці
Воўна дачыста,
А цялё за хлевам
Ходзіць без хваста.
