Гэта старонка не была вычытаная
Праца ў яго, праца —
Мабыць з гультаеў:
Рана спаць кладзецца,
Позна ўстае.
Дзе там нейкі трактар,
Дзе там нават плуг:
Ён сахой, як прадзед,
Гоні верне ў круг.
Паарэ наўзрэхі,
Куст расьце — расьці!
Церабіць ня варта,
Можна абыйсьці.
Бараны жалезнай
Неспанатрыў ён, —
Смыкам дапатопным
Ёрзае загон.
Сеяць-жа як выйдзе
Гэты свой узрэх:
Дзе насыпе кучу,
А дзе голы плех…
Збожжа ў яго, збожжа —
Дзякуй ні за грош:
Неабходных дзёран,
Як абходных больш.
Жыта паспляталі
Гірса ды званец,
У пшаніцы „сажа“,
Дурнап‘ян-дурэц.
Вераб‘ю авёсік
Толькі да калень
.
Адно толькі вусьсе
Выпусьціў ячмень.
