Старонка:Arakuł albo mudraść Salamona (1937).pdf/10

Гэта старонка не была вычытаная

11. Budź sumiennym, jak dahetul, a ǔsie biedy, što čornymi chmarami pawiśli nad taboju, źniknuć, jak dym.

12. Wialikimi miłaściami abdaryć ciabie Boh. Dumki twaje spoǔniacca. Rabi, jak i dahetul ludżiam dabro.

13. Taho čaho dabiwaješsia nie tabie, a inšamu dastaniecca, bo da mety idzieš nie papraǔdzie. Niachaj serca twajo nia budzie dla ludziej takim akamianiełym.

14. Ciażkaja i sumnaja twaja żyćciowaja pucina. Pakajsia pierad Boham, a Jon ciabie miłaściami abdaryć i uchilić ad ciabie ǔsio złoje.

15. Żadańni twaje nia spoǔniacca; toje, što tabie pryabiecana nie dastanieš. Bieramiani żyćcio — daznaješ spakoju.

16. Złymi ǔćynkami nia psuj swajho spakojnaha żyćcia.

17. Nie sumlewajsia ǔ sprawiadliwaści Bożaj, a pomač, ab jakoj prosiš, budzieš mieć.

18. Kali chočaš dobraha żyćcia, rabi dla ludzie dobrym słowam, a Boh tabie adpłacić dobrymi ǔczyn­kami.

19. Woś tabie maja rada: trymaj jazyk za zubami, budzieš jeści kašu z pirahami.

20. Darma spadziaješsia na wialikuju sławu. Ničoha z hetaha, čaławieča, nia budzie.

21. Na dwoje babka warażyła: trymajsia lepš adnaho, spakajniejšy budzieš.

22. Nie pakładajsia na swaje siły, a tolki na łasku Bożaju. Kali zachočaš — budzieš ščaśliwym.