Старонка:Arakuł albo mudraść Salamona (1937).pdf/12

Гэта старонка не была вычытаная

mienš karčmie i wulicy — żyćcio twajo pieramienicca na lepšaje.

36. Nia smucisia i nia sumuj: što straciǔ — nia wiernieš. Z wieraju, praŭdaju i pracaju padychodź da nowaha żyćcia, a żyć ščaśliwa budzieš.

37. Błahi čaławiek padlizwajecca i ašukiwaje ciabie; nia wier jamu.

38. Na ŭsialakuju chwarobu lakarstwa jość: pastarajsia znajści i na swaju.

39. Kab nia było kiepska, ściaražysia złości — jana twaja zhuba.

40. Nie rabi druhim złoha i tabie jaho rabić nia buduć. Pastarajsia prymirycca z worahami.

41. Sonca świecić adnolkawa i na bahataha i na biednaha, na chworaha i na zdarowaha. Niachaj i twaje pastupki nia znajuć hetaje rožnicy.

42. Śmieła i nia bajučysia idzi za pryzywam swajho serca.

43. Nia idzi toju darohaju, na jakoj staiš: šmat worahaŭ maješ, ściarażysia ich. Pieramiani swaju żyćciowuju pucinu — pazbudziešsia mnoha złoha.

44. Nie pa siłach swaich zadumaŭ ty sprawu. Pakul nia pozna — raźwitajsia z joju.

45. Niama taho błahoha kab na dobraje nia wyjšła. Nia bojsia — usio dobra budzie.

46. Šmat treba potu wylić, kab dabicca taho, što maješ na dumcy.

47. Pakornaje cialatka dźwie matki sasie, ale nie zaŭsiody, sytym bywaje. Nie karysia pierad losam, a adważna prabiwaj sabie darohu da lepšaje budučyni. Śmialej hladzi na świet.