Старонка:Arakuł albo mudraść Salamona (1937).pdf/14

Гэта старонка не была вычытаная

59. Ad złoha wyratawaŭ ciabie Boh; ścieražysia, kab iznoǔ nie papaści ǔ biadu, bo kiepska budzie.

60. Malisia — żadańni twaje spoǔniacca.

61. Twaje zamiery, ab jakich dumaješ, pamohuć tabie, jak kašal chwarobie. Pieramiani ich na lepšyja.

62. I nia dumaj nawat ab hetym — usio roǔna ničoha nia wyjdzie.

63. Na Boha spadziawajsia, ale i sam ruk nie apuščaj. Dobryja ǔčynki dla ludziej — pamohuć tabie ćwiorda stać na nohi.

64. Nie ławi rybki ǔ mutnaj wadzie, bo prapadzieš. Ab kim dumaješ — i wucham nawat nie wiadzie.

65. Nie dla psa kiłbasa. Wykiń nawat i dumki z haławy, bo ničoha nia budzie.

66. Worahaŭ swaich nia bojsia, čaławieča, ničoha złoha tabie nia zrobiać: swajoju dabratoju ty pieramożaš ich.

67. Padarożża, ab jakim ty latuciš, pryniasie tabie tolki smutak i ślozy. Siadzi lepš u chacie.

68. Nie chwalisia swajoju pieramohaju, bo nia wiedaješ, što zaŭtra jaszcze budzie z taboju. Nie każy hop, pakul nie pieraskočyš.

69. Choć myślami ty i staraješsia rabić ludziam dabro, ale pastupkami swaimi ty robiš tolki kryǔdu. Rabi naadwarot — spakoju i radaści daznaješ.

70. Nie kapaj druhomu jamu bo sam u jaje ǔwališsia.

71. Nia budź zdradnikam narodu swajho. Pakajsia i pačni karysnuju dla jaho pracu.