1. Żmudnaj i ciażkaj pracaj dawiadzieš da kanca swaju sprawu. Ninakoha nie narakaj, bo sam u hetym winawaty.
2. Niašćaśćcia i biedy stajać na twajoj darozie. Wyściarahajsia ludziej, na jakich pałaje złośćciu twajo serca.
3. Rozumam, pracaj i sprytam dojdzieš da dastatku. Pieradčasna nie ryzykuj, bo ǔsio straciš.
4. Boh tabie dapamoża. Nia smucisia i ničoha nia bojsia, staiš na dobraj darozie.
5. Nie rabi kryǔdy ludziam i jany tabie tady ničoha złoha rabić nia buduć. Daznaješ kryǔdy ad worahaǔ swaich, pieraciarpi — pieramożaš.
6. Što maješ na dumcy swajoj, toje spoǔnicca, ale nia tak skora, jak choćas; budź cierpialiwym.
7. Wialikaja radaść spatkaje ciabie, i šmat dabra daznaješ ad ludziej, nie zaznawajsia i ščaśćcie nie pakinie ciabie.
8. Ad chwaroby da zdaroǔja, a ad smutku da radaści nakieruje ciabie Boh; żyćcio twajo pieramienicca na łepšaje.
9. Nie haračysia, bo što maješ, dyk i toje straciš, papraǔ na lepšaje swaju żyćciowuju pucinu, niachaj zajaśnieje jana dobrymi ǔčynkami.
10. Twaje smutki spraǔlajuć radaść druhim. Idzieš mylnaju darohaju. Papraǔsia, a Boh tabie dapamoża.
