wialikija pany, i sami Jezuity. Dzila hetaha pryjiždžali niekulki raz kamisii i zazywali starych ludziej, katoryja abo sami byli świedkami muk Bł. Andreja, jak np. Jakub Citwiarenka, katory byŭ prawadnikom kazakoŭ, abo takža čuli razkazy widziŭšych heta. Usie hetyja świedki daprašywalisia pad prysiahaj: što znali pra žyčcio i mučenickuju śmierć Bł. Baboli. Spisywana takža cudy, jakija twarylisia pry jaho ciele, abo za jaho pryčynaj. Ale dzila hetaha, što takija sprawy, jak ahlašeńnie światym (beatyfikacija i kanonizacija), wiaducca ŭ Rymie wielmi pawoli i astarožna, dyk tolki 1755 h. papiež Benedykt 14 ahłasiŭ Babolu praŭdziwym mučynikam za wieru, ale beatyfikaciju ad- lažyŭ na-pośla.
Wiarniomsia adnak jašče da cieła Bł. Andreja i dawiedajimsia, što z jim było pośla. Pad kaniec 18 wieku, pośla skasawańnia zakonu, pinski kaścioł Jezuitaŭ pirajšoŭ u ruki prawasłaŭnaha duchawienstwa razam z trunoj Bł. Andreja, katoraja była pad kaściołam. Ni mahli zhadzicca na heta Jezuity, katoryja astalisia na Biełarusi. Samy staršy jich, abo jenarał, Gruber, dastaŭ ad cara Aleksan-
