Гэта старонка не была вычытаная
А зняў венчык
Пярловенькі,
Павёз дзеўкам
Курманаўскім.
Іх спаднічкі
Пяньковыя,
Іх хвартучкі
Пасконныя.
А што ў лесе
Стучыць, гручыць?
Святы Юры
Церам цешыць.
Што ў цераме
Крычыць, плачыць?
Юр’ева маць
Доньку біла.
— А дзе, донька,
Венчык дзела?
Венчык дзела
Пярловенькі?
— Ехаў, маці,
Князь Васілі
А зняў венчык
Пярловенькі.
Павёз дзеўкам
Багацькаўскім.
Іх сарочкі
Паркалёвыя,
Іх спаднічкі
Шаўковыя!
