Старонка:BNT.Viesnavyja piesni.djvu/195

Гэта старонка не была вычытаная

Вы кумушкі-падружачкі,
Сястрыцы мае,

Як будзеце ў зелен сад іціць,
Завіце мяне.

Як будзеце вы краскі рваць,
Нарвіце і мне,

Як будзеце вяночкі віць,
Савіце і мне,

Не ўсе вянкі паверх плывуць,
А мой на дно паў,

Не ўсіх дружкі з паходу йдуць,
А мой там прапаў.

231. Ну-тка, кума, пакумімся!

Ну-тка, кума, пакумімся!
Ну-тка, дзеўка, пагалубімся!
Ты мне кума, а я табе,
З кумой скуміліся,
Душа з душой злюбіліся.
Не хадзі, кума, вясной замуж:
Вясною хлеба нетуці,
А хадзі, кума, замуж восенню:
Восенню, кума, пірагоў напякуць.

232. І куміліся, і любіліся

І куміліся, і любіліся,
І з кумой пасварыліся.
Тры дні, два дні ядналіся,
Гарэлкаю пахмяляліся.
Кумусічка, любусічка,
Не бі маіх вуцянят.