Першаму з‘езду Саюза совецкіх пісьменнікаў
Трэба нам песень не гэткіх, што некалі
Здавен няволя спявала нам царская,
Калі мы пад ёрмамі гора век пекалі,
Слухалі свісты нагайкі жандарскае, —
А песень ясных, як сонца, як воля
Ўсёй неабсяжнай краіны Советаў,
Песень, што птушкай ляталі-б над полем
І шчасце тварылі-б ад летаў да летаў.
*
Трэба нам песень, якія спяваў-бы,
Гонячы трактар, калгаснік вясёлы,
Калгасніца, полючы буйныя грады,
«Спявалі-б калгасныя вёскі і сёлы.
Арміі нашай сусветнае славы
Трэба даць песень пявучых, бадзёрых,
Што ўсхвалявалі-б байцоў нашых справы,
Байцоў, што вартуюць Саюза прасторы.
*
Трэба нам песень сваіх, не варожых,
Што нашыя думкі з дарогі збівалі,
А гэтакіх трэба, што будуць ніштожыць
Навек падняволля прыгонныя хвалі.
|
