Гэта старонка не была вычытаная
Да нас прыходзіць май у госці
бачыць, як той яснавід, —
Стаім скалою на фарпосце,
Заставы нашы, як граніт.
Сталёвая пільнуе варта
Спакой совецкае зямлі,
Байцы не дрэмяць поўны гарту,
На крыллях — нашы патрулі.
Хай-жа руку на нас, як гад,
Падыме вораг-ліхадзей, —
Не вернецца жывым назад, —
Свабодных не скаваць людзей!
Да нас прыходзіць май у госці
І ўспамінае ў свята свят
Герояў, што злажылі косці
У бітвах за совецкі лад.
Шумяць пад імі ясакары,
Шасцяць чырвоныя сцягі,
Унуку дзед свайму гавора,
Хто у магіле спіць такі.
Бы срэбрам выснутую ніць,
Унуку думкі дзед снуе,
Як трэба волю бараніць,
Як уміралі за яе.
Прыходзіць май дваццаты ў госці,
А з падарункамі ідзе,
Уцеху буйнай сыпе горсцю
Святочна ўбранай грамадзе.
