Гэта старонка не была вычытаная
Зарунеюць палеткі
Рунню буйнай, сачыстай,
Людзі працу ўшануюць
Беспрыгонна, ўрачыста.
Нацыянальная сварка
Ўжо ў нас месца не знойдзе, —
Чалавек чалавеку
Будзе братам папраўдзе.
А гудкі і жалейкі
Тваіх местаў і сёлаў
Запяюць адназгодна,
Пераможна, вясёла.
І ніхто ўжо не зможа
Ані ў якай прыгодзе
Налажыць табе путы,
Беларускі народзе.
............
На магілах ваякаў,
Што ляглі за советы,
Ты, Рэспубліка, ўстала
І ўсяму свеціш свету.
Менск, снежань 1928.
|}
