Гэта старонка не была вычытаная
Як на топкім полі
Ў грамадзе рабочай,
Сіл не шкадавалі
І красы дзявочай.
А не чуў я песні
Пра герояў працы,
Змусілі што багну
Сабе пакарацца.
Як супроць ідучы
Цяжкасцей трывожных,
Вышлі на шлях роўны,
Вышлі пераможна.
І не чуў, не чуў я
Новых гулкіх песень,
Што пяе сягоння
Новае Палессе.
2. Аб мінулым
Крумкач глюгу звесіў
Над згніўшай калодай…
Прысніла Палессе
Мінулыя годы.
Былі тут калісьці —
Багнішчы-балоты,
Ў дрыгве прэла лісце,
Асокі, чароты…
Ідзе чалавек там, —
Засмокча смугою,
Са стогнам і крэктам
Загіне з душою.
