Гэта старонка не была вычытаная
Аж тут абазваўся
Громка Адзярыха:
— Будзем мець чыгунку,
Хай мне будзе ліха!
Служыў на заводзе,
Калісь я ў майстэрні,
Склёпваў рэсоры,
Складываў шасцерні.
Вылажу й чыгунку,
Будзьце ўжо спакойны,
Усё, што належа,
Зробім самастойна.
Пад яго камандай
Пайшла справа гладка…
І пабеглі шпалы,
Як за кладкай кладка.
Па іх рэйкі — шнурам,
Як на скрыпцы струны.
І ўжо ўсё гатова,
Карыстай, комуна!
Строіў Адзярыха
Для працоўных масаў,
Чырвонаармеец,
Адстаўны да часу.
Не вучыўся у ВТУЗ-ах,
Не быў інжынерам,
Комунар быў толькі,
На аўто шлях мерыў.
