|
Oj čom ža-ž ja, Jasiuleńka,
ŭ toj čas zamuž nie jšła?
Bo ja jšče młoda była,
matka nie puściła.
A dzie-ž taja kryničańka,
što ja ŭ joj kupaŭsia?
A dzie-ž taje dziaŭčynańka,
što z joju kachaŭsia?
Da ŭže-ž taja kryničańka
trawoju zarasła,
daj ŭže-ž taja dzaŭčynańka
daŭno zamuž paišła.
|
3. Płyńcie, płyńcie, bieły husi.
|
Płyńcie, płyńcie, bieły husi,
bystraju wadoju,
maładaja dziaŭčynańka,[1]
razmoŭsia za mnoju.
Oj ni raz ja, moj Jasiulku,
z taboj razmaŭlała,
to ja tabie, moj Jasiulku,
praŭdy nie skazała.
A jak buduć bieły ručki
stułaju wiazaci,
tade budu, moj Jasiulku,
ŭsim praŭdu kazaci.
A jak stali bieły ručki
stułaju wiazaci,
tade stali drobny ślozki
z wočańkaŭ padaci.
|
- ↑ Apošnija dwa radki skroź paŭtarajucca.
